هر آدم درگیر رابطه تنها یک بار حق دارد بگوید: «دوستت دارم»...
نهایتش دوبار و یا اگر خیلی بیجنبه باشد سه بار!!!
در واقع شما با هزینه کردن راه و بیراه «دوستت دارم» آن را از ارزش میاندازید.
گفتن «دوستت دارم» در یک رابطه ارزش کلکسیونی دارد...
ذاتش این است که باید ارزش کلکسیونی داشته باشد! حالا ارزش کلکسیونی یعنی چه؟
ببینید: فلان شیئی که در دنیا تنها یکی است ارزشش به همان یکی بودنش است. اگر دو تا میشد ارزشش نصف میشد، اگر سه تا میشد ارزشش یک ـ سوم (با اجازه بیگم بانو) میشد، اگر چهارتا میشد ارزشش هم ربع میشد و الخ... شما هم با تکرار «دوستت دارم» همین بلا را به سرش میآورید تا جایی که تعدادش آن قدر زیاد میشود که نه تنها دیگر ارزشی ندارد بلکه مبتذل می شود... باعث میشود طرفتان با شنیدنش یخ کند... حتی گاهی استفراغ!
بنابراین وقتی خیلی دلتان میخواهد بگوئید «دوستت دارم» و احساس میکنید اگر نگوئید ممکن است بلایی به سرتان بیاید (مثلا سقط شوید) باز هم جلوی خودتان را بگیرید...
بگذارید ارزش آن "بار اول" گفته شدنش حفظ شود. هر کسی فقط یک بار این شانس را دارد که با گفتن «دوستت دارم» معشوق یا معشوقهاش را هیجان زده کند.
میدانم سخت است اما این تنها راهی است که می شود این کلمات آسیب پذیر را ایمن کرد!
حالا ممکن است یک نفر بگوید: طرف من خودش هر روز میخواهد که به او بگویم «دوستت دارم» پس این کلمات برایش تکراری نمیشود!
جواب من این است: به خاطر اینکه طرف شما نفهم است! تقصیری هم ندارد... متوجه ابتذال نمیشود. مثل معتادی است که همه عمرش و همه دفعاتی که مواد زده، ته ذهنش به دنبال لذت بار اول بوده! که البته هیچوقت هم به دست نخواهد آورد و نتیجه فلاکتبارش را همه ما میدانیم!
خلاصه اینکه یک چیز دیگری برای خداحافظی و پایان مکالمات تلفنیتان پیدا کنید... مثلا بگوئید: مواظب خودت باش!
نهایتش دوبار و یا اگر خیلی بیجنبه باشد سه بار!!!
در واقع شما با هزینه کردن راه و بیراه «دوستت دارم» آن را از ارزش میاندازید.
گفتن «دوستت دارم» در یک رابطه ارزش کلکسیونی دارد...
ذاتش این است که باید ارزش کلکسیونی داشته باشد! حالا ارزش کلکسیونی یعنی چه؟
ببینید: فلان شیئی که در دنیا تنها یکی است ارزشش به همان یکی بودنش است. اگر دو تا میشد ارزشش نصف میشد، اگر سه تا میشد ارزشش یک ـ سوم (با اجازه بیگم بانو) میشد، اگر چهارتا میشد ارزشش هم ربع میشد و الخ... شما هم با تکرار «دوستت دارم» همین بلا را به سرش میآورید تا جایی که تعدادش آن قدر زیاد میشود که نه تنها دیگر ارزشی ندارد بلکه مبتذل می شود... باعث میشود طرفتان با شنیدنش یخ کند... حتی گاهی استفراغ!
بنابراین وقتی خیلی دلتان میخواهد بگوئید «دوستت دارم» و احساس میکنید اگر نگوئید ممکن است بلایی به سرتان بیاید (مثلا سقط شوید) باز هم جلوی خودتان را بگیرید...
بگذارید ارزش آن "بار اول" گفته شدنش حفظ شود. هر کسی فقط یک بار این شانس را دارد که با گفتن «دوستت دارم» معشوق یا معشوقهاش را هیجان زده کند.
میدانم سخت است اما این تنها راهی است که می شود این کلمات آسیب پذیر را ایمن کرد!
حالا ممکن است یک نفر بگوید: طرف من خودش هر روز میخواهد که به او بگویم «دوستت دارم» پس این کلمات برایش تکراری نمیشود!
جواب من این است: به خاطر اینکه طرف شما نفهم است! تقصیری هم ندارد... متوجه ابتذال نمیشود. مثل معتادی است که همه عمرش و همه دفعاتی که مواد زده، ته ذهنش به دنبال لذت بار اول بوده! که البته هیچوقت هم به دست نخواهد آورد و نتیجه فلاکتبارش را همه ما میدانیم!
خلاصه اینکه یک چیز دیگری برای خداحافظی و پایان مکالمات تلفنیتان پیدا کنید... مثلا بگوئید: مواظب خودت باش!
نویسنده : صبرا حیدری » ساعت 7:38 عصر روز دوشنبه 86 مرداد 29